Sobre Tropicália, de Marcelo Machado, é correto afirmar que:
O Tropicalismo constituiu uma manifestação cultural coesa e articulada em torno de ideais políticos que procuravam combater a ditadura militar instalada no Brasil em 1964.
O movimento tropicalista estendeu-se para além da promulgação do AI-5, em 1968, sendo levado para a Inglaterra com bastante êxito por Caetano Veloso e Gilberto Gil, que se exilaram naquele país.
Os tropicalistas retomaram alguns pilares da vanguarda concretista da década de 1950, sobretudo o aspecto visual dos poemas – o que os levou a serem anunciados como criadores neoconcretistas.
Para além da música, o Tropicalismo compreendeu criações em diversas áreas artísticas, como o teatro do Centro Popular de Cultura da União Nacional dos Estudantes (CPC-UNE), as instalações do artista plástico Hélio Oiticica e o cinema de Glauber Rocha e de Rogério Sganzerla, por exemplo.
Para os tropicalistas, a cultura brasileira era produto de uma mistura – a chamada “geleia geral” –, que não poderia ser resolvida na base de uma síntese coerente e definitiva. Assim, conviviam nas criações tropicalistas a música internacional e as raízes brasileiras, a vanguarda e o kitsch, o acústico e o elétrico.